-
1 officium
offĭcĭum, ii, n. [for opificium, opus and facio], qs. that which one does for another, a service, whether of free will or of (external or moral) necessity (class.; cf.: studium, beneficium, meritum, munus).I.A voluntary service, a kindness, favor, courtesy, rendered to one whose claim to it is recognized;A.while beneficium is a service rendered where there is no claim: officium esse filii, uxoris, earum personarum, quas necessitudo suscitat et ferre opem jubet,
Sen. Ben. 3, 18, 1.In gen.:B.altera sententia est, quae definit amicitiam paribus officiis ac voluntatibus,
Cic. Lael. 16, 58:odiosum sane genus hominum officia exprobrantium,
id. ib. 20, 71:nihil est vicissitudine studiorum officiorumque jucundius,
id. ib. 14, 49: filicem cum officio vicini decidere, so as to do him a service, Col. 2, 14, 6:summo officio praeditus homo,
exceedingly obliging, Cic. Verr. 2, 1, 51, § 135. —In partic.1.A ceremonial observance, ceremony, attendance (on a festive or solemn occasion;2.mostly post-Aug.): officio togae virilis interfui,
Plin. Ep. 1, 9, 2:sine solenni officio,
Suet. Claud. 2:per sollenne nuptiarum celeberrimo officio deductum ad se,
id. Ner. 28; cf. id. Claud. 26:ad officium venire,
id. Calig. 25:relicto statim novorum consulum officio,
id. Caes. 50:in officio salutationis,
id. Aug. 27:vitans praeter navigantium officia,
id. Tib. 12:officia prosequentium,
id. Caes. 71:quod supremis in matrem officiis defuisset,
at the payment of the last offices, at the funeral, Tac. A. 5, 2:officium cras Primo sole mihi peragendum in valle Quirini,
a ceremonial visit, Juv. 2, 133 sq.; 3, 239.—In mal. part., compliance, favor, Prop. 3, 15, 24; Ov. Am. 1, 10, 46; 3, 7, 24; cf.II.virile,
Theod. Prisc. 2, 11:puerile,
Plaut. Cist. 4, 1, 5; Petr. 140.—In gen., an obligatory service, an obligation, duty, function, part, office (so most freq. in prose and poetry of all periods):B.nulla vitae pars neque publicis neque privatis neque forensibus neque domesticis in rebus, neque si tecum agas quid, neque, si cum altero contrahas, vacare oflicio potest: in eoque et colendo sita vitae est honestas omnis et in neglegendo turpitudo, etc.,
Cic. Off. 1, 2, 4 sq.: perfectum officium rectum opinor vocemus, quod Graeci katorthôma: hoc autem commune kathêkon vocant, id. ib. 1, 3, 8;an id doles, quia illi suum officium non colunt, quom tu tuum facis?
Plaut. Stich. 1, 1, 34; id. ib. 1, 1, 39; id. Pers. 4, 4, 66:meminisse officium suum,
to remember one's duty, id. Trin. 3, 2, 71.—Also, subject., a sense of duty:si quis aegre ferat nihil in se esse virtutis, nihil officii, etc.,
Cic. Tusc. 4, 28, 61:quicquid in eum judicii officiique contuleris,
id. Fam. 10, 1 fin.:intellegere, utrum apud eos pudor atque officium an timor valeret,
Caes. B. G. 1, 40, 14:suum facere,
to do one's duty, Ter. Ad. 1, 1, 44:omnibus officiis amicitiae servatis,
observe all the obligations of friendship, Cic. Fam. 5, 17, 3:exsequi,
id. Att. 3, 15, 4:fungi officio,
id. Fam. 3, 8, 3:satisfacere officio,
to perform, id. Div. in Caecil. 14, 47:officium suum deserere,
to disregard one's duty, not perform it, id. Off. 1, 9, 28:discedere ab officio,
id. ib. 1, 10, 32:deesse officio suo,
id. Fam. 7, 3, 1:officii duxit,
considered it his duty, Suet. Tib. 11.—Of animals:canes funguntur officiis luporum,
act the part of, Auct. Her. 4, 34, 46.—Of things:neque pes neque mens satis suum officium facit,
Ter. Eun. 4, 5, 3: officium corporis, the function or property of a body, Lucr. 1, 336 and 362.—In partic.1.Lit., an official duty, a service, employment, business (class.):2.toti officio maritimo M. Bibulus praepositus cuncta administrabat,
naval service, Caes. B. C. 3, 5 fin.; 3, 8:celeriter equitatus ad cotidianum itineris officium revertitur,
id. ib. 1, 80:confecto legationis officio,
id. ib. 3, 103:destringor officio,
Plin. Ep. 7, 15, 1:officium (scribae),
Nep. Eum. 1, 5.—Transf., an office, appointment (post-Aug.).a.Laboriosissimum et maximum, office, Plin. Pan. 91:b.nova officia excogitavit,
Suet. Aug. 37; cf.:novum officium instituit a voluptatibus,
id. Tib. 42:obligationes, quae non propriis viribus consistunt, neque officio judicis, neque praetoris imperio neque legis potestate confirmantur,
Dig. 44, 7, 27:qui ex officio pro aliis interveniunt,
by virtue of their office, ib. 21, 1, 31, § 14:ministerii,
Vulg. Exod. 28, 35:sacerdotum,
id. Num. 7, 8.—Transf., in concr.(α).The officials or attendants on a magistrate = officialium corpus (post-class.):(β).sub praetextu adventus officiorum vel militum,
Dig. 1, 18, 6; 21, 2, 74:deponere aliquid apud officium,
ib. 2, 4. 17: officia palatina, officers at the imperial court, Treb. Poll. Gall. 17, 8.— -
2 principalis
princĭpālis, e, adj. [princeps].I.In gen., first, original, primitive (class.):II.causae,
Cic. Fat. 5, 9:est igitur tropus sermo a naturali et principali significatione translatus ad aliam,
Quint. 9, 1, 4:verba,
Gell. 11, 15, 5.—In partic.A.In rank, first in rank, station, or esteem, chief, principal:a. b.viri,
App. Flor. p. 363, 38.—Of things abstr. and concr.:pici principales in auguriis,
Plin. 10, 18, 20, § 41:principalia in Arabiā tus, et myrrha,
id. 12, 13, 30, § 51:principalia aquatilium,
id. 31, 6, 38, § 72:causarum aliae sunt perfectae et principales, aliae adjuvantes et proximae,
Cic. Fat. 18, 41:quaestio,
Quint. 4, 4, 1:post haec duo principalia subjungebat illa non minus intuenda,
after these two principal points, Col. 1, 3, 3:principali studio (i. e. praecipuo),
Gell. 13, 10, 1:principalia verba,
primitive, id. 11, 15, 5:de culturā agri praecipere, principale fuit et apud exteros,
a principal thing, Plin. 18, 3, 5, § 22:principalis obligatio, res (opp. accessio),
Gai. Inst. 3, 126.— Comp.:principalior,
Tert. Anim. 43: principaliora quaeque, id. cont. Marc. 4, 36.—As subst.: princĭpālis, is, m.The chief magistrate of a municipality, Symm. Ep. 9, 1; Dig. 48, 19, 27; Isid. Orig. 9, 4:c.principalis aut decurio,
Cod. Just. 10, 31, 33; 10, 34, 2, § 1.—An inferior officer, Dig. 49, 16, 13.—2.Of or belonging to a prince or ruler, princely, imperial, the emperor's (post-Aug.):B.principalis quies,
Vell. 2, 56, 3:fastigium,
id. 1, 11, 6:opera,
id. 2, 124, 3:curae,
Plin. Pan. 79:copiae,
id. ib. 82:apparatus arrogantiae principalis,
id. ib. 76:beneficia,
id. ib. 36:matrimonium,
Tac. H. 1, 22:commentarii,
id. ib. 4, 40:fortuna,
id. ib. 2, 81:scortum,
id. ib. 1, 13:majestas,
Suet. Claud. 17:res,
id. Calig. 39:bonum,
Plin. 13, 3, 4, § 22: vox, Just. Inst. prooem. 3.—Of or belonging to the principes, i. e. to the second line in the order of battle (post-class.), Cod. Th. 12, 1, 151; Veg. Mil. 2, 15, 1.—2.Of or belonging to the principium in a camp: principalis castrorum porta nominatur, quod in eo loco est, in quo principes ordines tendunt, Paul. ex Fest. p. 224 Müll.:A.manipulos legionum principali viā inducit,
Liv. 10, 33:porta principalis dextra,
id. 4, 19; cf. id. 40, 27. — Adv.: princĭpālĭter.In gen., chiefly, principally (post-class.):B.plurimae bestiae, sed principaliter leones,
Sol. 27:negotium gerere,
Dig. 3, 2, 4.—In partic., like a prince, imperially (post-Aug.):gaudere,
Sen. Cons. ad Polyb. 36:mores juventutis quam principaliter formas!
Plin. Pan. 47:institutae leges,
Arn. 1, 2, 2: non principaliter, incidentally, Mos. et Rom. Leg. Coll. 12, 7, 5.
См. также в других словарях:
china — /chuy neuh/, n. 1. a translucent ceramic material, biscuit fired at a high temperature, its glaze fired at a low temperature. 2. any porcelain ware. 3. plates, cups, saucers, etc., collectively. 4. figurines made of porcelain or ceramic material … Universalium
China — /chuy neuh/, n. 1. People s Republic of, a country in E Asia. 1,221,591,778; 3,691,502 sq. mi. (9,560,990 sq. km). Cap.: Beijing. 2. Republic of. Also called Nationalist China. a republic consisting mainly of the island of Taiwan off the SE coast … Universalium
Society of the Song Dynasty — … Wikipedia
Glossary of ancient Roman religion — This is an incomplete list, which may never be able to satisfy particular standards for completeness. You can help by expanding it with reliably sourced entries. Ancient Roman religion … Wikipedia
Religion in ancient Rome — Ancient Roman religion Marcus Aurelius (head covered) sacrificing at the Temple of Jupiter … Wikipedia
Ming Dynasty — Great Ming 大明 ← 1368–1644 … Wikipedia
lictor — lictorian /lik tawr ee euhn, tohr /, adj. /lik teuhr/, n. (in ancient Rome) one of a body of attendants on chief magistrates, who preceded them carrying the fasces and whose duties included executing the sentences of criminals. [1580 90; < L; cf … Universalium
Zhou Tong (archer) — This is a Chinese name; the family name is Zhou (周). Zhou Tong Zhou Tong stroking his beard Teacher of General Yue Fei Chinese 周同 (historical) 周侗 (fictional) … Wikipedia
Niu Sengru — (牛僧孺) (780 – January 27, 849[1][2]), courtesy name Si an (思黯), formally Duke Wenzhen of Qizhang (奇章文貞公), was an official of the Chinese dynasty Tang Dynasty, serving as a chancellor during the reigns of Emperor Muzong and his sons Emperor… … Wikipedia
Hospitals — • Originally, hospital meant a place where strangers or visitors were received; in the course of time, its use was restricted to institutions for the care of the sick Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Hospitals Hospitals … Catholic encyclopedia
Han Dynasty — 漢朝 ← 206 BCE–220 CE … Wikipedia